Farkındayım
Durduğum yerden
Aynı mesafeden
Evet evet
Bir halden ve
Yedi renk tozdan
...
Giyinik aynaların yaşam çıplağından
kan sızıyor
Lakin,
Göze aldığım uçurtmalar var
Bu yüzden katlanıyorum kabartmalı göğe ve
Bir saatin başlangıç hızına
Giz ve
Yönünü şaşıran kuşlarla t’aşınıyorum
Duvarda portreler sürçmeye başladığında
Dilimde sandık
Yüksek sesli ayrımlar yapıyorum
Ayrıntılardayım.
Göze alırken her şeyi
Köşelerin ağır taşlarından sınıyorum kavuşumları
İçinden geçiyorum dağların
Birleşen ırmakların..
Yüzümde kuytu lav
Işığını sızan geceden
Telaşsız bir tarih zaman
yaraları...
Farkındayım.
Silinmiş mevsimlerin
Ölümcül ağrısı yankı’m
Farkındalık iyidir diyecem de şiirdekilerin farkındalığı çok ağır. Bazen, bazı şeylere kör sağır dilsiz olmak iyi sanki... Özellikle insanı yiyip bitiren şeylere... Her zamanki gibi şaire özel dille nakşedilmiş has şiir... Yüreğinize sağlık. Saygılar...
Akıcı mısralar şiiri bir anda okutuyor insana. Güzeldi