Farkının Farkındalığı

Pencerem önünde
Mor sümbüller var!
Sensizlik çıkmazında
Sağa sola kıpırdanırlar!
Ne onlar rahat ne ben
Güneş doğuyorken odama
Issız penceremden!


Bir bakışına,
Bir nefesine,
Ağzından çıkacak
Tek harfe hasret
Beklenir mi bir ömür?
Sormaya gerek yok..
Bekliyorum işte!
Yine gelmeyeceksin!
Emziği düşmüş bir bebek gibi
Aranacağım yine etrafımı
Yoksun, bulamayacağım seni!
Ne zeytin siyahı rüzgârda salınanan saçlarını
Ne gamzeli gülüşlerini göreceğim..




Kendime anlatamadığım
Gelmeyeceğin gerçeğinin
Soğukluğu ilk defa vuruyor yüzüme,
Bu kadar kesici, bu kadar kanatıcı,
İçime hissettirici şekilde,
Yüreği delici..



Yeşillerimden boşalan yaşlar
Hesapsızca dökülüyor artık!
Sonun başlangıcında usum!
Duruyor öylece resmin karşımda,
Anlamını yitirmeye gebe,
İs düşüyor yüreğime!



Burkulmuş bedenime
Tek çare sen..
Sende gelmiyorsun işte!


Neyleyim geçen baharı, yazı
Sensizliğin böğürtlenimsi
Tadı damağımdayken!


/Farkının farkındalığına
Varamayışının
Farkındayım işte/

Ahh birde gelsen..


09*11*09