Farz-i Muhal

Yine sen...
Dilime pelesenk olmuş adın...
Yine sen... Ben kalmamış...
Ben neydim?
Hangi tarafım sana yenildi?
Melek sağ omzumun üzerinde mi?
Göremiyorum...
Yamaçlarda yabani karanfillerin üzerinde, gözlerimin düştüğü şehri izliyorum...
Yabancı tüm kokular bana ve bir o kadar tanıdık...
Dün nerede kaldı bugün gelmedi mi?
'ne cok'sun sen'
Yine sen...
Medeni halini bir kenara bıraksan olduğun kadarıyla gelsen
Günahkârım ben...
Bencilim...
Ve biraz da eksiğim
Yetersizim...
Geçmişi bilmek ve geleceği bilmemek arasındaki ince çizgi gibiyim
Ortada bir yerde duruyorum gelmelisin...
Ya da gelemez misin?
Ben neyim, neredeyim?
Sırtını yasladığın duvarın enkazındayım
Üzerime yağdı geçmiş...
Gelecek neydi?
Sen gelecek misin?
Yine aksi asi ve inatçıyım
Bir yerlerde birilerine değil en çok kendime yabancıyım...
Adını taşıyan merhametime yeni korkular ekledim...
Tüm birikimler aniden düştü önüme
Yalnızım ve yetersiz
Güç denilen duygudan habersiz
O kadar savunmasız cahil ve yorgun...
Şimdilerde tüm eksiklikleri tamamlıyorum
Sağanak yağmur gibi düşüyorlar içime
ve ben vesveselerle dost olan yetemiyorum kendime...
Keşke kemiği olsaydı dilimin de içimin seslerini susturabilseydim...
Adini yazamadığım bos satırlar kılıçtan keskinler
Yinede kapım acık merhametine
Unutmadım...
Ben en çok seninle gülerdim ve en çok senindim...




"Marsis grubunun Sevduğum isimli şarkısını dinlerken, yağmur davetsiz misafirimken, sobanın sıcaklığında ve her zaman ki gibi yine seni düşlemek..."