Farzet ki

Farzet ki ben seni hiç sevmedim
Tutmadın ellerimi hiç, öpmedin beni
Farzet ki ölmedik aşkımızdan
Ya da hiç gelmedik dünyaya
Yaşamadık senle hiçbir şey...
Şiirlerse yalandı aslında
Ben senin olmadım farzet
Yalandan gülüşmedik hiç senle
Sevda yalandı...
Farzet ki ben değildim o kız
En uzun gecenin sabahına uyanmadık senle
Yani farzet ki ben senin geç doğan güneşin değilim
Farzet ki günler karanlık her zaman
Farzet güneşler yalancı...
Aşk ise hiç yok
Kalbi de dün gece çalmışlar.
Farzet artık hırsızlar da masum
Günah görevimiz aslında
Masumiyet koca bir yalan...
Cehennemde çiçekler açmış,
Cennet alev alev yanıyor farzet
Şeytan da melekmiş aslında,
Bizi kandırmışlar çocukken...
Mutluluklarım gözyaşıydı farzet,
Ve sen beni hiç ağlatmadın!
Papatyalar da yalancıymış,
Ne seviyormuş, ne de sevmiyormuş aslında
Farzet ki çok uzakta değilsin şimdi
Farzet ki üşümüyorum yokluğunda
Farzet ki baharın ilki, yeni açmış çiçekler
Uzun, mutlu bir ömür ikimizi bekler
Farzet ki ölümü yok o ömrün,
Farzet ki sabahın sonu karanlık değil
Farzet ki ellerin hala ellerimde
Ve beni seviyorsun ölümüne...