Farzetki

Farzetki!
Öpmüşüm nefes almaksızın
Hatta ölümüne öpmüşüm
Kalbim durmuş soluğunda
Farzetki içimde binlerce arzu
Yığılmışım kollarına
Farzetki asırladır senin için yanmışım
Seni beklemişim gece rüyalarımda

Sardığın tendeki canı
Sana adamışım
Terim karışmış terine akmışım
Nehirler küsmüş sular durmuş
Süt kokan koynumda
Anaç bir kadın gibi
Okşamışım yüzünü
Ve ulaşmış birden
Tendeki haz şahikaya

Farzetki sevişmiş düşlerimde en mahrem arzular
Susmuşum sessiz kalmışım ağlamışım
Derin bir girdabın anaforunda
Senin olmuşum
Sana kaynamış kanım
Tek beden olmuşuz tek yürek
Yaşamadığımız tatların hülyasında

Çöl kuraklığında iken ten
Bir ırmağın serinliği olmuşsun sen
Ve yatağından taşan hırçın şelale gibi
Göklerin ötesinde bir yerde
Bambaşka bir hazzın doruklarında
Farzetki orada erimiş
Yok olmuş, kaybolmuşuz
Ölümüne öpmüştüm ya seni
Aşk gizlemiş bizi bulutlara
Farzetki bir deli yağmur olmuşuz
Farzetki...


GÜLCENAZ