Fatiha

Geldin sandım sevgilim
O an anladım ki;
Gelsen,
İkiletmeyip,
Yine sevip,
Yine seni isteyeceğim.

Yalanlardan kurduğum köprülerin hepsi bir bir yıkıldı
Anladım, ben seni unutamadım
Gönlüme nasıl bir işlemek ise bu
'Git' diyorum, gönül dilinden anlamayan ben,
Bir türlü gönlümden seni gönderemiyorum.

Sevdin sandım sevgilim
Sev istedim
Korkuyorum
Sen yoksun
Hayatımın sonuna dek sensiz mi yaşanacak yıllar?
Korkuyorum
O kadar öfke doluydum ki,
Zaman örtüyormuş öfkeleri...

Gelsen,
Kalbimde en sıcak köşenin sana ait olduğunu haykırıp
'Ben yalnız seni sevdim' diyeceğim
Olmaz, yapamam, değil mi?
Gelmek eylemlerinin hepsi sende kilitlendi
Sen beni sevmedin
Bir parça olsun sev isterdim
Benim seni canımdan çok sevdiğim gibi...
Bak, işte yine söyledim!
Kalbimden ona ettiğim ihanetlerin hesabını vermemek için
İhanet odamın anahtarını çaldım
'Sevmiyorum' deyişlerim hep yalan
Ben seni hâlâ canımdan çok seviyorum
Hayatımdan gitsen de kalbimde kalacaksın
Biliyor musun sevgilim?
Ben seni sevdiğim gün yaşamaya başlamıştım
Şimdi ise yarınlarımın yarım kalmışlığında
Sensizliğime ümitlerimi döküyorum
Kariyer düşkünü her kadın gibi...

Kalemimle hoşbeşlerimiz
Hayatla ilgili her şey; aşk dışında
Hepsi bana ait...
Seni kaybettiğimde aşkın fatihası da okunmuştu
Sende fatihamın okunduğu gibi...
Nur içinde yatamıyorum sensizlik varken
Sen olsan ölüm de güzeldi
Sen olsan ölüm de ölüm gibiydi
Sen olsan her şey olması gerektiği gibiydi
Yoksun ya,
Acılarımın ikiz kardeşi yok
Tarifsiz acılarımın özlü sözlerinde
En sonunda yaktığım gönlümün alevlerinde yerin yok...