Fay Kırıkları

Güven duygusundan yoksun cemiyet,
Yalancıya fırsat, veren verene.
Zorbanın elinde kötü meziyet,
Masumun sırtına, binen binene.

'Benim şablonuma uymuyor' diye,
Bu şiddet, bu zulüm, bu cefa niye?
Burun kıvırarak, candan sevgiye,
Burnu bulutlara, üren ürene.

Aramıza girmiş fay kırıkları.
Gönül depremini yaşar çokları.
Can telef ederken, mihnet okları,
İnatla yayını, geren gerene.

Kiminin kınında, mihnet kılıcı,
Kimi muhannetle, onur kırıcı,
Kimi bir söz ile canlar alıcı,
Kimini yerlere, seren serene.

Güneş, hava, ateş, toprak, canımız.
Kesseler, kırmızı akar kanımız,
Dünya hepimizin, ortak malımız.
Fakat kanımıza, giren girene.

Varlık nedenimiz aynı sebepten,
Bir can değil miyiz, kandan ilikten.
Hepimiz insanken; etten, kemikten.
Seni/beni ayrı, gören görene.

Yine haksız çıktım, haklı davada,
Yaralı ellerim kaldı havada.
Düz yollar dururken, geniş ovada,
Bizi yokuş yokuş, süren sürene.

22.09.2001