Fecir Süvarisi

Kızıl kan olunca gurubun rengi,
Ufukları aşıp, kal gecelerde.
Ara bul, o eşsiz zevki, ahengi,
İlâhi nağmeler, çal gecelerde.

Bırak dünde kalsın, dünkü davayı,
Anlamaya çalış, gülü rânâyı,
Bilmek istiyorsan asıl manayı,
Tevhit deryasına, dal gecelerde.

Gönül semasına inince O nur,
Aç koyma kalbini, Zikirle doyur,
Muhammed izini sürenler, bulur,
Gönülden gönül, yol gecelerde.

Gerçek Müminlere yakışır tarzda,
Arif; tenezzüle iner niyazda,
Derdiyle inleyip, kavrul alazda,
Aşkıyla sararıp, sol gecelerde.

Kendine kendini, kendin sorarsan,
Aslını bilmeye kafa yorarsan,
Müşküllerle dolup, cevap ararsan,
Musa ol Hızır'ı, bul gecelerde.

Bir kere parlarsa sönmez o ışık,
Koyu karanlığa nur olur âşık,
Gönlüne Hükümdar olursa maşuk,
Gafletle uyumaz, kul gecelerde.

Hicran acısını dindirmek için,
Vuslatı içine sindirmek için,
Yaralı; yüzünü güldürmek için,
Fecir süvarisi, ol gecelerde.

11.01.1998