Fecre Veda

Damlarken gönlümden gecenin gündüze karışan dakikaları
Göğün maviliği yumuşaklığında bir sesle irkildim
Yüzüm bir çığlık uçukluğunda beyaza esir düşmüş
Aklım sesin bıraktığı izleri takipte
Bir rüya sonrası şaşkınlık kokusu var burnumda
Şakaklarımda kuşkunun en yoğun hâli dolaşmakta
Gündüz süzülürken karanlık tepenin ardından
Aklım izlerin ardından gitmiş
Bir umursamazlığın yamacında
Gözlerim tedirgin aklı kaybetmiş
Derken bir dal tedirginliğinde fecre veda eder yüzüm
Gözlerim ışığa bulanmış , güneş yüzümde ağlamakta ...