Felâh

Çayını yudumlarken....

Kapkara bir rüzgar karşıladı Evrenos'u ...

Doldurdu bardağina simsiyah bir dem ..

Fısıldadı kulağına iç....

Evrenos şaşkın bakışlar içerisinde..

Rüzgarın dalgalanişına dalıp gitti..

Evrenos rüzgarla raksa başladı...

Dayanamazdı...

Çünkü Rüzgar fırtınaya dönmüştü

Kasvetli fırtınanın figürleri girdaba sürüklüyordu...

Bir an durdurmaya çalıştı kendini Evrenos

Korkutmustu onu girdap çukuru

Ezelde bir sözü vardı...

Hatırladı....

Çehresinde ince bir tebessüm belirdi.

Gelmişti aklına dervişler dergahında ilimle yoğrulduğu beyaz günler ...

Tüm siyahları yok etmeye yeterdi....

Ve kulak verdi Karesiyi büyüleyen

Kırkların inci sesine...

Felâhın habercisiydi bu...