Felekten Bir Şair Kaydı : Süreyya ' ydı

Gümüşlere boyandı -gökyüzü-;
Eledi kendinden ötesini
Veda etmedi, edemedi...
Bugün bir şair kayıyordu -sözyükü-;
Üzerinde hissediyordu bu yükü
Adını vermem ama soyadı 'süreyya'dı
Gümüş renkli gökyüzü, gecede bir aydı.


Otuz gün sırılsıklam oldu sabahlar
Veryansın edemedi peşine düşen ahlar
Biledi dişlerini birbiriyle
Elindeki kırmızı rengi, sildi toprağın kiriyle
Sedasız çekip gitti ve
Sessiz kaldı bugün tüm sözü
O, çekip gitmesinide iyi bilirdi
Ama diyemeden son sözü
Çekip gitti sevdiğine;
Felekten bir gün çalamadan gidiverdi 'felek'e.

/Bugün bir şair kaydı imgeyüzü'nden...

Bugünler çıkamadı, devr-i güzünden.../