Fener Alaylari Sen Ve Andiz
Yudum yudum andız şerbeti içer gibi
Seni sevmek
Murt tadında yokluğun
Ömükçül boz armut gibi
Adını anmak...
Gazyağı ve küllü tenekelerle,
Fener alaylarında tanımadım seni
Yada meşalelerin kokusu gibi, içime sinen
Sen değildin.
Bir an hiç hesapsız nerden çıktı bilmem ki
Yolun ortasındaki ağaç mı hatırlattı
Bana andızı,
Yada egzozlardan çıkan dumanlar mı
Çocukluğumun fener alaylarını.
Yoksa gelip geçen kalabalıkta
Birini sana mı benzettim.
Nerden belleğime çıkageldiniz
Hiç hesapsız...
Sen,
Fener alayları,
Ve andız.
07.12.2009
uzaklara gitmiş gelmiş şair çok güzeldi saygılar
Nerden belleğime çıkageldiniz Hiç hesapsız... Sen, Fener alayları, Ve andız.
Hafızadan silinemeyen sevdanın bilinç üstüne çıkısı yaşanmış gibi hoş bir şiir olmuş tebrikler Osman bey...
Okurları da merak ettirdiniz şair. İyice hatırlayıp da öyle yazsaydınız bari. O zaman da merak edilmezdi ki.
Belki de hiç unutmamışsınızdır. Kutluyorum.