Feryat

Feryatta deli gönlüm sevdana meyil verdim
Bir günün seherinde yelde buldum yâr seni
Aşkın gülistanından rengârenk çiçek derdim
Pembe beyaz güllerde, koklar oldum yâr seni

Gönlümü sardı sevdan sana dönüktür yüzüm
Ahde vefa demişim ağyâr görmez ki gözüm
Hasretinle yansam da sitem eylemez sözüm
Hece hece dillerde, saklar oldum yâr seni

Kini un ufak edip dost yelinde savurdum
Sevginin ocağında nefretleri kavurdum
Yıldızdan dilek tuttum papatyalara sordum
Fincan fincan fallarda, yoklar oldum yâr seni

Buz dağlarımı yakan o köz parçası sendin
Canda çağlayıp aktın, tende direndi bendin
Tükenmeyen sabrınla kini, nefreti yendin
Gönlümdeki sellerde, aklar oldum yâr seni

Mecnun'a Leyla olan bir garip Nilüfer'im
Visal ektim umuda tükenmez canda ferim
Kuşandım silahımı, vuslatadır seferim
Zafer için yollarda, bekler oldum yâr seni