Feryat
Fırından çıktığında ilk gördüğümdü,
Sapsarı dünyam canım pembeye döndü,
Sade olsada yarim nasıl düğündü,
Seni ilk gördüğüm canım ne güzel gündü,
Düğünde eve gelince canım gönlümde güldü.
At arabasıyla tarlaya gittik,
Ekini sulayıpta neşeye geldik,
Bollukla bereketle hasadın ettik,
O anlarımız canan ne güzel gündü,
Sevdamızda canım her öğündü.
Bebek kucağımızda çok sevinçliydik,
Hayatın akışında kenetlendiydik,
Elaleme göre tek bir yürektik,
Çekemeyenler canım çatladı öldü,
O anlarımız canım ne güzel gündü.
Yavrular büyüdükçe meşakkat arttı,
Neşemiz azalınca gam bizi yıktı,
Belimiz büküldü külümüz cıktı,
Torun sevgisiyle yüzümüz güldü
Yokuşlar bitsede canım kasisler üzdü.
Ne güzel yazmışsın üstadım.Bu dünya meşakkati hep artar, hiç eksilmez zaten.Mühim olan bu sıkıntılardan Allah'ın izniyle alnımızın akıyla çıkabilmek. Yüreğine, gönlüne, kalemine sağlık. Böyle güzel şiirlerin var olsun hep.Allah'a emanet ol hocam.