Feryat

Bir feryat gibiydi seni sevmek,
Umutsuz ve tiz.
Kalbimde yankılanan,
Sessiz gecelerin sessiz çığlığı gibi.

Seni sevmek,
Kırılgan bir umut taşıyor gibiydi,
Her nefesimde yeniden doğan,
Ama her an yok olmaya hazır.

Seni sevmek,
Bir yangın gibiydi içimde,
Sönmeyen, ama yakan.
Küllerimden yeniden doğmak istercesine,
Her adımda sana koşan bir yürekle.

Ama bu aşk,
Bir çığlık gibi içimde yankılanan,
Sessizliğin ortasında kaybolan,
Uçurumun kenarındaki bir yankıydı.
Ve ben, seni sevdikçe,
O uçuruma bir adım daha yaklaşıyordum,
Düşmekten korkarak, ama geri çekilmeden,
Sadece sana, hep sana doğru.