Fettan Güzel

Ömür dediğimiz şey, sevdanın oyuncağı,
Ben dağ başı çocuğu, sen ışıyan şehirsin.
Nerde baş yaslayacak sıcacık yar kucağı,
Kurak yüreğimize akamayan nehirsin.
* * *
Sana erişmez tadı, ne balın ne şekerin,
Sana rakip bulunmaz, yoktur eşin, benzerin,
Burada cennettesin, orda cehennem yerin
Kim bilir öte yanı; burda yanmaz demirsin.
* * *
Aklı başından gitmiş, canlar çevrende harman,
Şimdi nerede, nasıl, hangi aşığın kurban,
Ezberlenip okunan yüz bin beyitlik destan
Yıllarca okunup da bıkılmayan şiirsin.
* * *
Bende vazgeçmez gönül, sende kırılmaz inat,
Bir güzelin peşinde geldi geçti bu hayat,
Hem nazın, hem niyazın başımıza musallat
Yazılmış kaderimsin, hükmedilmiş emirsin.
* * *
Kollar sana uzanır, bakışlar sana varır,
Günahsız sevdalılar ümitsizce yakarır,
İki sözün adamı doğru yoldan çıkarır,
Aklımı baştan alan, en şeytani fikirsin.
* * *
Sana düştüm düşeli, belaları buldukça,
Gece düşümde, gündüz hayalimde kaldıkça,
Bu güzellik, bu işve, sende de var oldukça,
Adamı dinden eden öylesine kâfirsin.