Fevri

fevri başım düşüp yuvarlandı mı önüne?
şimdi dinginlik hakim gözlerimde
bir ömür gibi kıymetli saniyeler içinde
diplerinin kenarındayım başım ellerinde

yerden yükselt hadi beni kadınımın elleri
denize bir mirasta sen bırak!
ah akılsız kalmış bedenim,haydi ona sarılsana....
kokusundan öptüğümün nehirlerinde arınıyorum şimdi...

tekme at! ellerin çok sıcak! terliyor film şeritlerim
çok büyük bir istek sanki dudaklarımın dudaklarına hasreti
sus! bedensiz baş! akılsız kafa! adamsız kadın!
beni üvey maviliklerin koynuna bırak şimdi!

ben düşlerim bellediğim maviliklerimin içindeyim
sensizlikle sevişmeyi öğrendim de büyüdüm geldim
sen olmadan sana sıkıca sarılmaları,bomboş duvarlara adını sayıklamayı
ben sana sen duymazken iltifatlar yağdırmayı öğrendim...

deli bil beni... klavyeye dokunan ikişer parmaktan ibaret bir deli...
yaşlarımı bildin mi yağmur gibi saçlarından süzülen
yetim kalmış siyahlıklarını doğaya saldın mı mutluluklar içinde
kalbinin orta yerinden öptüm seni...beni hissettin mi?

fevri kabuklarımızın altında iki melektik biz
tek beden;dört kanat...acıtıla acıtıla yürüdük birbirimizden habersiz
acıta acıta çarpıştık birbirimize...kalbimin içini görebilen tek kadın!
tek insan! insanım! kadınım! bilesin ki iki kişi yaşıyorum bu dünya da
biri kadın... biri adam... bir sen...bir ben...