Feylesof

uzaklardan beyinlerin arka lobundan
kimi kişiler geldi mütevazı mekanına
bunca kişiden her biri sorular sordu çeşit çeşit
bilgin bu kadarını biliyor muydu bilmem ama
elbet yanlışları da doğru sanıyordu yolcular
çünkü bilgine olan güvenleri hayranlıkları ile doğru orantılıydı
kimileri derdinden bir parça buluyordu kelimelerinde
kimileri de topyekün ona bağlıyordu devasını
ona küfredenlerin sesi kalabalığın içinde eziliyordu

"bundan böyle kim gelip aklıma yeni zerreler saçarsa
onunla gideceğim onun aklındaki seçeneğe
benim kim olduğumu sormadan
ayağının tabanının çıkardığı izlere basmadan
fakat hissettirmeden kimseye
ben de savrulacağım onun yaşam fırtınasında
eğer onun işi oturmaksa geceleri ben yatmayacağım
ama bana gelip aklımı sorarsa zerre saçıcı
burada diyeceğim elbet
bana sorular sor
bilirsem sen benim bilgi hamalım olacaksın
bilemezsem azad olurum elbet bir gün
fakat sen isteyince olur bu

böyle biri olmadı
zerre değil atom saçan bile olmadı coğrafyama
hep ben cevapladım
hep onlar ellerime sarılıp inandılar
tanrılaştım onların aklında
kimse aşikar olarak söylemedi bunu
fakat mevcut hal, tavır bunu çürütmüyordu

ben yeni entelektüel tanrımı aramak için
terkettim potansiyel kul adaylarımı
saçıma bir sarık sarıp peçemi çektim
önce çöllerde aradım gerçeği
her kum tanesinin altında bir su aradım
bulsaydım tapacaktım elbet
ama kimseyi bulamadım
sonra soğuk diyarlara gittim
kapılar çaldım bir bir
sıcak istedim, bir kul gibi acziyet içinde
hepsi başka başkaydı
birisi beni ömrü boyunca
kabul etse dünyasına
tapacaktım varlığına

en sonra gezginliği bırakıp
en cahilde aradım gerçeği
en cahili bulmak gerçekten zordu
bir kaç zaman sonra buldum onu
otlakçı bir semizdi kendisi
yanında yaşlandım, köreldim
fakat ibadetim olan görevim
onun ölümüyle son buldu
boşluğa düştüğüm anda
ağzımdan sular akarken
heyecandan ellerim titreye titreye
kitap okurken buluverdim kendimi

şu dakikadan sonra
binlerce kitap içinde
sayfalarca aradım
en muktedir yazarı
bir insan zihni kadar kitap bitirince
anladım ki kitap dünya, tanrı yazar
bense faydaların en küçüğü
sadece bir harfmişim"
dedi bilgin