Fikir Emekçisi Ressamınım
Ben seni
Zihnimdeki tuvale
Fırça ile düşünürüm
Yüzünün asık penceresinin perdesine
Hep gökkuşağını serper güldürürüm
Sen gülünce
Göz kapakların şafak olur
Ela vakti sevinçli ışıklar meyveleri yetirir
Bütün güller
Renklerini getirip dudaklarına bırakır
Mırıldandığın
Kırmızı şarkılar mis gibi kokar
Sen gülünce
Köpüklü saçların dalgalanır
Beyaz martılar rüzgara karşı kanatlanır
Gamzendeki bayram yerinden
Bir barış suyu peydahlanır
Susamış küsler içtikçe bir birine sarılır
Sen gülünce
Benim hayallerim
Çenendeki uçurumdan omuzlarına
Yamaç paraşütü ile atlar
Ben kim miyim
Ben terk ettiğin gönül şehrimin sokaklarında
Portreni hep güldürerek avunan
Fikir emekçisi ressamınım
"Gamzendeki bayram yerinden Bir barış suyu peydahlanır Susamış küsler içtikçe bir birine sarılır"
Sevginin bireyci değil toplumcu olduğunun ne güzel bir yansıması olmuş şiir. Kutluyorum, kaleminize sağlık.