Fıkra "çoban Ile Gariban"

bir gün
köyün birinde
bir adam
bu adam çoban
koyun güder
dağlar ona mekan
raslamış üstü başı dökük
bir yörük
o adam gariban
gariban baka kalmış sürüye
pek çok koyunlar
belli ki yüzlerce
karnı kaburgaya yapışık
gariban açlıkla barışık
ama mide ister yemek dolu kaşık
çobandan ister aş
üzgündür eğiktir baş
veremem der üç gün yatıdayım
dağlar yayla çatıdayım
gariban üzgün
midesi süzgün
aklı çalışır birden
eğer sayısını bilirsem
sürüden
çıkarır verir çoban katığından
yada sürüsündeki koyunundan
sorar sayısını bilirsem
içinden birisini versen sevindirsen
tamam der çoban bil sayıyı
götür keçiyi
ikiyüz yetmiş baş
şaşırır
bu nasıl adam arkadaş
seç istediğin keçiyi
gariban kucaklar en besiliyi
bu sefer sorar çoban
bende bilsem
nerelisin sen
alabilirmiyim keçiyi elinden
Rize'lisin sen
hemde içinden
gariban şaşırır
elindeki keçiyi bu yana aşırır
memleketimi nerden bildi der
kafasını kaşır
çoban cevabı yapıştırır
koca sürüde buldun
bizim uyuz iti
sırtında doluydu biti
FIKRAMIZ BURDA BİTTİ...