Fil ve Kemik

yeşil çayırlara basarken gün soluyor adım aralarında
...


arşın yüzünde gülümseme
saltanatın seyrinde ömür


biten günün ardında
vezir yorgun
yay gergin
ok yolunu şaşmış
...


buruk bir bahar akşamında
herkes var sanırken kendini
suret daralması köşede
sisli bir inilti
içe işleyen bir sorgu
şaşkınlık daha yolun başında


yaprakların hışırtısı bahçede
elma ağacı gecede
yılan sipere durmuş ağacın gövdesinde
ayışığı salınır göğün yüzünde
rüzgar çanının sesinde uğultu
...

yola düştü gölgeler
dalda tüneyen alaycı kuşlar
koca filin gövdesinde bir sinek
derin inkar
fikri firar
zikrinde bir çok hal var

sefil surette bir yalnızlık
küçük masalın büyük kahramanı oluverir fil
üstelik de yalnız
"tek bir dev beden nasıl başrol oynar" dedi şair
filde bir sahne merakı


biz
acının çemberinden geçmiştik
ve geçerken çok içlenmiştik
satırlara kızıp
kendi kelimelerimizle vurmuştuk kendimizi
dünyaya atıldık yasak meyvenin ardından
kanamayan cümlelerimizle sızlıyorduk sadece
ve tanrı hepimize bulutların üzerinden bakıyordu


ilahi fısıltıları duyduğumuz çimenlerde
bir yenilen
bir kazanan zaman yolcularıydık

filin adımlarındaki izleri görmeyen
ki
pek çok şeyin gerisinden bakıyorduk arka
bahçede

ninemin anlattığı masalı dinlerken çardağın altında

fil ve kemik
piyonun ağzında köpüren dalga
ve kumarbaz son elde son koz
gördüğünü göremeyenlere seslendi tanrı!
masala karıştı hüzün
deniz kızının altın dişli tarağı
ve saçlarımızda uyuyordu taptaze bir bahar
solan bir gülün önünde iki damla gözyaşına sığındık
iğde ağacının altında

mızrağını savurdu matador
derin mavinin sarhoşluğunda
zırvalayan
uykusu gelince esneyen
bir kraldı deniz kızının babası
şaha meydan okuyan ve matla tanışan..