Film

Yamalı bohça oldu zihnim,
bir değeri de yok herşey paramparça
Yamalar eskiden değerliymiş oysa
Bitiyor zaman denilen pilim...

Bazen bir ölmek düşünüyorum,
Bazen yaşamak arzusuyla doluyorum...
Hayat bizleri saran uykusuyla
Zaten ölümü açıklıyor;
Sonu başından belli film...

Uyuyup kaldığımızda uyanmak ne tuhaf, ne hoş ,ne güzel!
Ve hayat ne kadar kısa aslında
Ne kadar uyanık yaşıyoruz ki şu dünyayı
Hatta daha da uyumayı , sarhoş olmayı düşünenlerimiz de var.
Bazen böyledir insan
İşte zorluklar içinde sürdürülen yaşam
Ve iliklerine kadar yaşamak arzusu ve bu zıtlıklar
Belki de buydu
hayatın istediği film

Elbet doğacak bizlere yeni günler
Şu karanlığa rağmen
Umutlar mı : yok
O sadece ve sadece bir yabancı film
Bu şiir de burada bitti:
Uykuma git diyemedim...