Firariyim Şimdi
Şöyle dönüp bakınca geçmişe
her gülüşümde bir uçurum büyümüş
Kimse o uçurumun acısını ve derinliğini bilemedi
Kendilerince haklıylardı belki
Herkesin karanlığı, bir yara taşıyordu
Oysa;
Bazen yaşamakta, ölüm kadar acıydı
Gizli gizli ağladığımı
Yüreğimin iki taş arasında kaldığını
Bilmediler
Bilemediler
Varsın bilmesinler ne çıkar.?
Her acıya inat!
Gülmek devrimci bir eylemdi
Tıpkı hayata tutunmak gibi...
Sen; hayatla aramadaki en büyük devrim'ciydin
Varlığın yaralarımı unutturacak kadar büyük bir devrim'di
İyi ki kollarımın arasında, masum gülüşüne vurulmuşum
İyi ki kokunu, yüreğime mühürlemişim
Acılara tutsaklığım bitti,
Özgürlüğü şiar edinmiş bir firariyim şimdi!
Yıllarca acılarla boğuşurken, kaybettiğim benliğimi sende buldum
Mavi bakışım
Yaşama sevincim
Direncim
İnancım
Nil'im nisan gülüşüm
Candan öte bildiğim
En güzel ödül oldun yaralı yüreğime...
Sen yüzümün gülümseyen yanı
Eksik yanımı tamlayanım
Nefes bildiğim
Varlığın cennetimdir benim!
Gülşen Polat
Bıraktığımız izler kesilmiyorsa bir noktada varılacak daha bir sürü gülümseme var demektir.
Biz olsak da olmasak da. Onlar akacaklar