Fırfır

Farklı bir hayatın öğretisi gibiydin
Irmak ırmak akan çocukluğumun gerçeğiydin
Resimler gitse bile anılar tozlanmazdı, bilirdin
Fakat geçmiş geride kaldı, bunu öğrendim
Irmak ırmak akan gençliğimin seliydin
Rengarenk düzenin ismiydin
Öyle bir geçti ki şu geçmiş, adı dahi kalmadı
Leylekler görürdüm, hepsi yolculuğun faslıydı
Değişti bu düzen, çok değişti
Ümitlerin zerresi kalmadı

Harflerine baksana, fırfır öldü
Ben büyüdüm, beni geleceğin kollarına alsana
Yaşamak neydi sahi?
Fırfır öldü, ben öldüm.
Gelecek, gelecek miydi?
Yaşamak neydi sahi?
O çocuk öldü, ben öldüm
Nefes almak yaşamak değildi
Çaba vermek gerekliydi
Çabasızdım, engel yemiştim
Engellenmiştim
Sen öldün, ben büyürken tökezledim
Gece bitti, biz bittik
Anılara el salla,
Yaş oldu, yağmura döküldü
Gözyaşı oldu, çamura döküldü
Sen bittin, ben bittim
Biz bittik
Anılar da öldü.

Çocukluğumun en özel insanlarından birine yazılmış olan akrostiş bir şiir. Kayan yıldızın ölümsüzleştirilmesi...