Firkat

o izmihlaliydi ruhumun kana boyanan
ellerinden hiç içmedim huzur şerbeti
gidipte kabuslu kapılara dayanan
hiç bitmedi yüreğimdeki gurbeti

kuşlar ayrılıktan yana uçar durur
bende neşe meltem gibi naif durur
meşaleler söner, çeşmeler kurur
bir su içmeden yandığım, onun firkati

hayat çöl gibi, yansır aynalara
yüzüm kahrın haritasıdır rüyalara
kahrın ateşi yanarda lambalarda
maveradan intizar ki merhameti