Fırtına

Esiyordu deli poyraz gibi
Kıyamet sahnesini andırırcasına
Ürkütücü korku filmi gibi
Dublörsüz gerçeklerle yüz yüze
Seyre dalmıştık
Gökte girdap parçalarına ayrılan
Kor ateşin sönmüş haline benzeyen
Fırtınanın niagara hareketlerini




Hissediliyordu azgınlığı vahşetliği
En ücra noktadan
Ümitsiz meçhul sokaklardan
Kavruluyordu her taraf bir bir
Toza dumana gark olarak
Öksürük sesleri yankılanıyordu
Hayatında hiç öksürmeyenlerden
Medetler niyazlar uçuşuyordu semaya
Ateş fırtınası ufuk çizgisinde
Sonsuz oyuğa geri dönsün diye