Fırtına

Bir bilsen hayat nasıl söndürüldü
Nasıl büküldü şehir...

Bir fırtına gibi sevdim,
Bunu bir bilsen.

Belki başlamıştır gözlerin,
Hüzünde yaşamaya
Belki tutsak bir sevinçtir
Bir kalbi kendine küstüren.

(Yaşasaydım eğer bulutlarımda,
Sevseydim susabildiğim kadar,
Bir durağım olurdu yaşamda.)

Bir lodos,
Bir fırtına,
Talan yürekler sonra...
Sonra,
Yarı platonik aşklar...

Bıçaklanmıştı rüzgâr,
Ben yaşamda en az
Özlemi özledim...