Fırtına Bulutları Kadar Ağır Ruhum

Her yanı dökülen
Tavan askısı hayatıma bakıyorum
Yabancı kaldım kendime
İnatçı bahar güneşinin ısrarı nafile
Yakalayamıyorum umudu yeniden
İhanetindi yüreğimden sökülen


Sana mecburiyetimi bitirip ölmek istiyorum
Bin kez ölüp dirilmiş bedenimi
Son kez gömmek istiyorum
Fırtına bulutları kadar ağır ruhum
Bedenime de işkence
Uydurma teselliler sunmayın bana
Zehir acısı bir rüzgâr esiyor esiyor bu yana
Nefesimi tutuyorum
Tutuyorum...
Ölmek istiyorum


Yalan sözcüklerden kurtulmak istiyorum
Düzenbaz kelimeler etkisiz artık ruhuma
Masallar da gerçek değildi zaten
Gökten inen karın gümüş renkli parıltısıydı
Parlayıp sönüveren hayatım
Ruhumun üzerine bürünen otları süpüremiyorum
Fırtına bulutları kadar ağır ruhumdan
Kurtulmak istiyorum


İfadesiz bir heykel gibi, ölüme gidiyorum
Ay doğar belki bulutların üzerinden
Umuduyla geçirdiğim yıllar
Gecelerime müzik çalmadı hiç
Son valsımı da karaladılar
Bitişe kadeh kaldırın şimdi
Nemalansın küfürbaz leşler cesedimden
Bulutlar kadar ağır ruhumu da alıp
Ölüme gidiyorum


MAJ