Fırtına Öncesi Sessizliği

Neydi aşk?
En hür insanı sözcüklere köle eden;
Bir efendi mi?
Uçsuz bucaksız çöllerde gördüğümüz;
Bir serap mı?
Yoksa düşlediğimiz,
Tatlı bir hayal mi?
Maşuk ile bütünleşeceğimizi zannettiğimiz;
Kurgusal bir illüzyon mu?
Onsuz yaşanılan anlarda,
Eksikliklerin duyumsanması...
Evet bu en saçması...
Oysa ki yalnızken de mutluydun sen!
Uzun otobüs yolculuklarında müzik dinlerken...
Kimsesiz kafa dinlerken...
Mutluydun sen!
Söylesene Derya!
Kabul et!
Salt bir aşk zayıflık elbet!
Deryada bir kayboluş...
En derinde...
Yok oluş...
Yok olma sen,kendine ihtiyacın var!
Sonbaharda savrulan kuru bir yaprak değil,
Kalbin!
Kaçma aşktan ama;
Tüm benliğinle,
Teslim de olma!
Yalın hali duyumsa!
Yalnızlığa methiyeler yaz!
Yalınlığın saflığını duyumsa!
Aşkın kaosundan kaç!
Fırtına öncesi sessizliği...


Derya'ya ithafen... (bu sefer)