Fırtına Vadisi

kanayan ellerimle acı ektim bu tarlalara
göz yaşlarım bir fidanı büyüttü
zamanda sıçrayan ak saçlar
bi cigara,bir parça ekmek
kahvaltım sensin
akşamıda baharda yandı
ve bir sanrıydı aşk
ne mutlu sana senden olana
ama ben senden sana kanayamadım
acı ektim bu tarlalara
gömüyormusun gurbet-i aşk!
çamurdan kale ey yıkıl !
yıkılda varlığımı özgür bırak
aksın nehire bile bile ölüme
tıpki bir alabalık gibi
belki oda gelir nehire
bekle beni gelmeyecek gibi
gelmem belki beklediğin gibi..