Fırtınadan Az Sonra

Fırtınadan az sonra
Unutulmuş bir gündeyim sevgili
Büyük bir şaşkınlık yükledim duygularıma
Sıkıca sarıldım avuçlarımdaki kedere
Her adım bir büyük boşluk
Her adım bir basamak kadere




Evrendeki şu paniğe ve korkuya bak
Ağlıyor uzayın derinliklerinde zerreler
Yörüngelerini şaşıran gezegenler gördüm
Dünya çok gerilerde kalmıştı sevgili
Meğer ne mutluymuşuz acılarımızla bile
Bir pamuk misali dağıtılan
Yerinden oynayan dağlar gördüm sonra
Ziyanın kaybolduğu bir demdeyim şimdi




Güneş kararıp döküldü ufuktan
Güneş Arafat'ta yaklaşacakmış sevgili
Yıldızlar düştüler yolumuzun üstünden
Sefer hazırlığı başlamış
Göçmeyen bir iklim varmış ta uzaklara
Sıkı tut ellerimi
Sıkı tut benliğimi
Şimdi uyanma vaktidir
Uyandır gözbebeklerim görsün geleceği
Uyan sevgili...




Cennete cemal varmış sevgili
Cehennem bir köprünün altındaymış
O zaman haydi hemencecik
Bir şimşeğin kanadına asılıp geçelim sırattan
Bir yıldızın kayması gibi seğirtelim hızlıca
Burağın terkisinde sevince gark olalım
Sakın bakma geriye
Doğruca Firdevs'e koşalım
Kırmızı yakut, yeşil zümrüt ve beyaz inci
Toprağı safran olan bir köşke çıkalım
?Şol cennetin ırmakları
Akar Allah deyu deyu?
Duyuyor musun Itri çalıyor besteyi...




Sağ elime verdiler defterimi
Okumam istendi sevgili
Mizanın her kefesinde bir melek vardı
İnce ince dokunmuş
Tek tek hecelemişler işlediklerimi
Tek tek yazılmış ömür sermayesinin azıkları
Ateşe odun mu, sevgiliye gül mü diyorlar
Ateşe odun mu, sevgiliye gül mü
Dudaklarım titredi bedenim kurudu
Azığımda ne var
Azığımda o var
Az...





Bir kelime takıldı dilime
Acbüzzeneb diyordu sanki
İkinci bir ses duyuldu kokuyorum
Sur'a üfledi İsrafil
Kalk kim çalmış kapıyı bakıver
Kalk misafiri iyi karşıla sevgili
Kimmiş bizi hazırlıksız yakalayan yolcu
Gök yıkılmış ve yer dürülmüş mü
O zaman uyu sevgili
Sonsuzluk bedenimizde gül açmış
Sonsuzluk yazılmış defterimize...





Fırtınadan az sonra
Sevinçten ve kederden ağlayanlar gördüm
Güneş bir soluk ötemizdeydi......













Zekeriya EFİLOĞLU
13.07.2008
Gaziantep