Fiyakalı Acılar

Soytarılara küfür etmek, bazen en fiyakalı edeptir !
İster hayat olsun bu sövülen,
İster hayatını dar eden. .
Söv!
Lâkin her şeyden evvel şunu bil ki,
Kırılmışsın sen!
Sen kırılmışsın arkadaş, ötesi var mı?
Hangi tutkal birleştirebilir şimdi yitirdiklerini
Dikiş tutmaz desem?
kalbine ince bir sızı yer ediverir biliyorum
Etsin. .
Sen değerlisin bunu unutma,
Kızma da! çünkü unutuyorsun. .

Bırak gelmesin gidenin ya da git dediğin
Gelse zaten kabul edemezsin daha!
Mutluluk bu kadar kolay mı be. .
Onca badireden sonra,
bir çırpıda hediye edesin mutluluğu o'na
Bırak! öpsün başka dudakları
Senin ise,
bırak,
bırak da bileylensin sırtındaki bıçak
Acıtsın canını!
Sezen bağırıyor bak! boşa değildir elbet
''Geçeeer, geçeeer
daha öncekiler gibi
bu da geçer. .''

Yani diyorum ki;
Alış fiyakalı acılara!
Yeni başlıyorsun bu oyuna. .

Şimdi unut olanları ve
kendine hemen bir pencere kap!
Seması buğulu bir akşamda. .
Yağmur pencerende çıtırdarken
ve elindeyken rakın-çayın-kahven her neyse işte
neden hıçkırıklara boğulasın daha!
Gözbebeğinin karanlığını da göster ona
ve gelemesin bir daha!
Zaten gelirse kabul edemezsin!
Söyledim işte, inan. .

Bırak! sevişsin.
Sen öcünü, hayattan al
Gez dolaş yarım kalan ne varsa tamamla
''Gökyüzüne bakmayı, dostlara mektup yazmayı,
Çiçekleri sulamayı unutmuşluğum gibi.
Bitti. '' de.
O canın varya o canın
Şimdi yansın ama yakmasın
Ben yandım diye
Acıtmasın sakın kimsenin canını, sakın!
Sen, kimse olma. .
Ama acısın canın
Kör akşamları aydınlatmaya yetmez sokak lambasının
Çırpınışları gibi
ve daha da bileylensin sırtındaki o bıçak
Hançer olsun hançer!
Sonrası kolay olacak. .
Sen geç kalmadıkca bir başka hikayeye,
Erkenden çıkmasın da zaten
sırtına yapışan gamsız hançer!
kanatsın kanatabildiği kadar
Kana kanayabildiğin kadar!
En azından, gözyaşın kadar biriksin akan kanın. .
Öğrendiğin bir şeyler olsun hayatta
Buna acı desin el-âlem
Sen,
Tecrübe de. .
Çünküsü falan da yok bunun.

Bak, radyoda bir şarkı daha çalıyor
Hem de sabahın tam da 4'ünde
Hem de sırtımdaki hançeri sırtımdan alıp
Tam gülümsetirken beni,
Sonra da,
Tam kalbime saplarcasına!

Kalleştir işte hayat unutma!
Bu şarkıların mâsumluğu kadar kalleş,
değil. .
Çok bi başka!
Eşlik edeceksin o hâlde şarkıya
Tam da nakaratın da!
''Ama olsun; acılar,
Adam eder adamı. .''

Sonra;
Şarkı henüz nakaratını bir kez daha tekmelemeden,
Duvarlar güne gülümsemeden,
Gözyaşlarım yerlere serilmeden
ve bir ''ADAM'' daha gözyaşlarına basa basa yürümeden
Kendimle son kez konuştum aynada
Sade gözlerimi görüyordum
Güldüğüm vakit hiç göremediklerini söyledikleri o mucuk gözlerimi
Şaşırdım, ilk kez kocamanlardı çünkü
Korkudan falan da değil, artık uyanmışlıklarından
Kocamanlardı. .
ve dedim ki ayna da o benim göremediğim yüzüme:

Fiyakalı acılar öldürmez insanı !
Sadece yaşamayı öğretir. . .