Formül

bu dünyanın bir matematiği var evet
misal sen ve ben asla toplanamıyoruz

-

kent tarihi

derler ki
su kaplumbağaları yumurtalarından
meydana geldi kent caddeleri
sokaklar
kıyı ağzının kenarında olta iğneleri
lüferler pulladı
gece insanlarını
ve ilk kent yangını
bir istasyon ışığının katli ile
kendini belli etti

asal sayılar

düşün
ben sadece bire ve sana bölünüyorum

cinayet

ağzının kenarında
iki kanlı dizeyle ölen her insan
elbet kente nakşedilen bir şiirde
ya bir ölçü
ya bir kafiye halinde
dönecektir

bedeni etrafına çizilen tebeşirin
yok olması bir yağmur rüyasına bakar

ellerin çizgisindeki sayı doğrusu
hiç mi şaşmaz
ve hep mi doğru çalışır zaman
gözlerinde, canımı yakan

illet

büyük veba salgınını
gidişine bağlamamak ayıptır

çöpler arasında şiir arayan
tek ben miyim?

yani kimse mi atmaz
yemek artıklarıyla
bir şiir kitabını aynı yere

düşün
sen etrafımda döndükçe
yıllar geçiyor

ben etrafımda
dönemiyorum asla

bu dünyanın bir matematiği var evet
matematiğin bir mantığı
mantığın bir düzeni
düzenin bir güzelliği
güzelliğin bir sıradanlığı
sıradanlığın bir intiharı
intiharın bir ihtişamı

aşkın
katiyyen ilgisi yok hiçbiriyle