Fotograf

Hayat dediğimiz bu albümde
tam ortasından yırtılmış bir fotografı andırıyor
bizim hikayemiz....

ayrı ayrı bakıyoruz
aynı kareye
ayrı ayrı gülüyor gibiyiz
aynı sahneye
bir kağıt parçası kadar kolay yırtılmış yüreklerimiz
solmuş bir fotoğrafı hatırlatıyor hayallerimiz
senin bir ucun yanmış
benim bir yanım kesik
senin sağ yanın tam gibi de
benim sol yarım eksik
sen öyle canlısın ki
ben bir o kadar sönük
herşeye rağmen yüzüm hep sana dönük
ve aynı karede sana ulaşamıyorum.....

bu hayat beni hep gözüm kapalı yakalıyor
her engele takılıp düşüyorum
her defasında duvara çarpıyor sözlerim
ve biraz daha yanıyor her defasında gözlerim
açmak istemiyorum..

çünkü....

zaman durmuş,
an hep o an
gözlerimi kapattığımda
yüzün yüzümde...
gözlerimi açamamam hep ondan...