Frida

siz bir kadın dediniz
delilik övgüsüne layık bir kadın
uyluğunda yar soluğu dölleyen
göz ucu sevmelerinde aç
aç sözleri/
yanık yüzü/
sömürüsüz
sevdasız...

çizik atmış resimlerde
boyası dökük veranda
karşı kapı kedisi/
açlığında ziftler
yol kertiği kemiklerde miyavlar

saçlarını yolar
gerdanını düzeltir
sanki ölüme hazır yastıklar
yatak al basmadan duvaklı
karyola yırtılır yamacından
aşk kopar güllerden/

aşk dedim de!
acaba?
kaç soluğu inler
yana düşmüş başlar
yanaklar sisli bulut
acılar çiğde meltem

kaç kadın;
Şeyda akşamlarında süslenir
çerçeveye/

ahhh
frida kahlo
ahh madamo...

bazen ölüm bir çerçevenin kıskacında gelir
bir yar artığı sevdanın psikoz nazlarında

ölme kadın!
kızıl bir vazonun dibinde yaşa
kül düşmüş saçlarında
kına kokarken etin

renkleri uçururken yetim...