Gafil Aşk

/Kaç aşk eleğinden geçmem lazım
Yedi deryayı bir yudumda içebilmek için?/
Şems-i Tebrîzi










Sıcaklığı ısıtmaz güneşsiz merhametin
Sensiz uçurumlardan ansızın düşüyorum
Benzemez hiçbir şeye yumuşacık şefkatin
Harabemde yalnızım gölgenle üşüyorum





Gafil avlandın aşka başka sığınaklarda
Yakını uzak ettin ıslak sağanaklarda
Yedi gün yedi gece yattın tapınaklarda
Vebalini görünce öfkemden taşıyorum






Aşkın gözyaşlarından geçmez mi zalim yolun
Katre-i matemiyle görsen bîçare kulun
Issız ummana atsan bana gelir mi salın
Ufku belli olmayan denizi aşıyorum





Rüyamdan geçerken sen esirgedin selamı
Lâl ederken dilimi duyamadın kelamı
Öylece bakıp gittin bırakıp da elemi
Peşinden var gücümle ümitsiz koşuyorum





Aşıklık töresine uymayıp bitiyorum
Kessin yargıç cezamı diplere batıyorum
Kör kuyularda yalnız, elemle yatıyorum
Bırakın beni dostlar, kalpsizce yaşıyorum





Ben, eski ben değilim değişti siluetim
Ölüm rengime âşık, bense yığınla etim
Ruhum eline geçti sendeyken saadetim
Bilsen sessizliğimde ne keder taşıyorum.







Ocak / 2013