Gaflete Şahitlik

Yıkık dökük bir şehirdeyim bana göre
Sen sağlam görürsün ama
Dertli insan için yeditepe bile viranedir...


Karmaşık duygular topluluğunda gezinirsin
Ne rotan bellidir
Ne adresin...
Sersemleşirsin saçma yemiş kuş misali
Aklında tek bir kareyle gezersin
Aldığın nefeslerde netleştirirsin onu
Çünkü gün geçtikçe aldığın her nefesle
Büyür sevgin...


Bahar sıcaklığı dolmaya başlar buralarda
Elinde bir şeyler olanın içine
Bende o yok işte...
Yokluklar içinde çırpınıyorum olmam
Belki çıkar ümidiyle yapılmış
Piyango biletleri misali hayallerim
Büyük ve zor duraklardır hayallerim...


Gerçekliğe dönersek hayalleri bırakıp
Yine ümitsizliğim...
Sorarız hafiften argo nağmelerle çoğu kez
Ulan hayat yok mu acıman diyerek...


Gül kokulu akşamüstü vakitlerindeydi aşk
Yeni bir bahçeyi görmek
Cezbetti yalnızlığımı
Ne olacağını bilmeden
Girdim karanlığın hüküm sürdüğü boşluklara
Senin ellerini bulmaya çalıştım
Sesimi duyurmaya çalıştım
Sonunda ise
Ne ellerin ellerimde oldu
Ne de nefesin nefesimde
Sana her seslenişim
Kör akşamlar sessizliğine dönüştü
Senden gelen cevaplarda
Gafletin içinden çıkarmaya yemin etmiştim seni
Sen ise çocukluğunun eserleriyle bağlıydın
Bu gaflete...


Belki bensiz bu gafleti anladın
Ama eminim aldığın yaralardan muzdaripsin
Biliyorum senin düşüncelerini ve hislerini
Çünkü sen nazlısın
Sen gül yüzlüsün
Sen her şairin tek ilhamı olansın
Çünkü sen gülen insanı güldüğünde
Kıskandıransın....