Galaya Davet/Azrail Duysun

kadın yalnız
suare yalnız
davete icabet değil kendiliğinden geliş
belki bir sanrı yada beklenti


galaya davet
tek seyirlik tek konukluk
perde ve ışık
kadın kaybetmenin eşiğinde sahibi değil ki varlığının
karanlık bakış
ey ! idare lambasını tutan kör ışıkçı
aydınlat sahneyi ruhun gören yanıyla
söyle tiradını
suflesi yok an
levh'e düşülen söz
fısıltı
dekor incir ağacı ve incir kuşu
eni enine boyu boyuna beş arşınlık
kostüm
kadın darmadağın, ellerinde yalnızlık ve sitem
toprak yağıyor ortasına sahnenin
altında kalınan hakikat
ebedi vuslat
ve apansız yakalanan unutan ezberini
hafızayı beşer
kim bu talkın verenler
kim


kutsi lâfz çağırırken sonsuz kere
kurşun akarken kulaklara
şimdi mi çınlama peydah oldu zamana
başı yabancılaşan ağlama, doğum
ortası maskelenen, yaşam
sessiz beklemelerinin sonunda kıyamet
sonu musallâ


son dua ve amin


biriktirilen sözler tartıya çıkar ya
iyi söz ederince sevap
kötü söz ederince günah
geri dönüşe meyilli zorunlu hesap
tiradlar


bana mı düştü kötü söz
yaprağını döküyor incir ağacı
kesti ötüşünü incir kuşu


kadın sustu sessizce ve değersizce sustu
hazan vurdu ortasına sahnenin


ey ! idare lambasını tutan kör ışıkçı
al gözlerimin ferini sür gözlerine
şahadet ve baş parmak arasına al ışığı
söndür
bitsin oyun


açılsın gözlerin
gözüm, gözün olsun
son nefese iyi söz düşsün
hiç olmazsa;


kadın korkularını koydu ortaya almadı adam
alamadı yada hiç istemedi
kadın yalnız ve çaresiz


bir repliğe değen an kadar iyi olsun söz
son söz
azrail duysun
insin perde



21.11.2008 saat:13:40