Gardiyan !
Kan çanağı oldu gözlerim
Nasırlar tuttu yüreğim
İçim yandı alevim
Bırak yarimi GARDİYAN !
...Çilem dolmamış hala çekmekteyim
Offlarım bitmemiş hala söylemekteyim
Kahırlardan öldüm bitmekteyim
Bırak yarimi GARDİYAN !
Kilitler vurulmuş yüreğime
Jandarmalar çökmüş nefesime
Sirenler çalmış gönlüme
Bırak yarimi GARDİYAN !
Bir oflasam duyarmı yarim
Uzatsam ellerimi tutarmı helalim
Yazı kışı görürmü güneş vururmu yüzüne hilalim
Bırak yarimi GARDİYAN !
Göz yaşlarım sel oldu
İçim dert çile doldu
Ruhum çöktü ihtiyar oldu
Bırak yarimi GARDİYAN !
Kan kustum avuç avuç
Çaresizlik bindi sırtıma
Yüküm oldu kahır sabır
Bırak yarimi GARDİYAN !
Nefesime dolsun gelsin yine
Canımda olsun dolsun sineme
Ayrılık olmasın bitsin nefesimiz nefesimizde
Bırak yarimi GARDİYAN ! 23 ARALIK 2010
Çok hoşuma gitti bu yazdığınız şiir.Şu an bende senin gibi bir gardiyana yalvarıyorum bırak yarimi diye ama gardiyan aramıza ayrılığı soktu be şair arkadaşım