Gardiyan

Sene dokuzyüz yetmiş sekizdi
Bu can genç yaşta kodese girdi
Yaşı daha dostum onsekizdi
Orada tanıdım ben gardiyan


Maphus içinde üç ağaç incir
Zaten boynuma takıldı zincir
Geceydi canlar her taraf zifir
Zifiride kararttı gardiyan


Ne yüzü güler nede selam var
Beklersin mektup göndermişmi yar
Temmuzda bu gönlüme kar yağar
Karımı'da eritti gardiyan


Nasıl başlarsa öyle gidiyor
Beni babam değil anama sor
Döndüm geriye kaybolmuş yıllar
Yıllarımı öldürdün gardiyan


Güvenmedim ben hiç gardiyana
Aldılar geceleyin koğuşa
Bu düzen yordu bizi boşuna
Düzene uymuş bizim gardiyan


Çıkardı kapıya sayım yapar
Yastıkla döşşek her taraf arar
Utanmazsa sülaleni sorar
Sülalemden sana ne gardiyan


Görüşe geldi anam kapıya
Her taraf cenderme boydan boya
Bu maphusluk geçti soydan soya
Soyuma gran girmez gardiyan


Bu çark durmaz hep böyle dönüyor
Kodeste lamba yok,mum sönüyor
Onsekizinde canlar ölüyor
Ölümleri seyreder gardiyan


İbonun ömrü kadeste geçti
Beyaz değil,kırmızıyı seçti
Zaten canlar hep gülleri sevdi
Sen gülü sevemezsin gardiyan


Girsende defalarca kodese
Aç kaldı itler et versem yese
Hele bir yaşım kemale erse
Suratın asık bakmam gardiyan


Yıldırım mısrada yazar seni
Çok gördü senin gibilerini
Yeter artık ağlatma anamı
Analar ahı aldın gardiya