Garip Gönlüm

Toplanmış başıma binlerce böcek,

Uçuyor gönlümde yine bu gece!

Umut yaprak yaprak, aşk çiçek çiçek,

Açıyor gönlümde yine bu gece!

Allahın verdiği bu tatlı canı

İçimde duruyor en güzel anı

İşin düştüğünde insanı tanı,

Yaşıyor gönlümde yine bu gece!

Sevda pınarları çağlıyor sandım

Seni sevdim diyen insana kandım

Düştüm ateşlere bağrında yandım,

Yanıyor gönlümde yine bu gece!

Yıllardır söylerim kaderim sendi

İnsanlık nefsinde benliği yendi

Hayatın kanunu burada dendi,

Deniyor gönlümde yine bu gece!

Başımda dumanlar gönlümde yara

Mevlam düşürmesin kimseyi dara

Her ne arıyorsan kendinde ara,

Arıyor gönlümde yine bu gece!

Uzattım elimi yetişmez güle

Gülün dalındaki garip bülbüle

Mahkumlar yıllarca çekiyor çile,

Çekiyor gönlümde yine bu gece!

Yolu sormayanlar yolda kalıyor

Verdiğim selamı dostlar alıyor

Beynimin içinde davul çalıyor,

Çalıyor gönlümde yine bu gece!

Kurudu gözyaşım görmüyor gözüm

Kader defterinde kayboldu özüm

Sevdiğim güzele geçmiyor sözüm,

Geçmiyor gönlümde yine bu gece!

DOĞANAY’ım okum elimde kaldı

Yalnızlık kaç defa kapımı çaldı

Garip Gönlüm yine hayale daldı,

Dalıyor gönlümde yine bu gece!

Kemal DOĞANAY