Garip Şeyler

Kafam,
kafamın içindekilere yetmiyor.
Vasıflı değil,
İçi boş,  it kopuk dolu ,
bir işe yaramayan
hayaller almışım zihnime yine...
Hayal gücümün kalkınma hızı düşük ve
Nüfusu yaşlı...
Nüfus arttırıcı politika izlemek lazım oldu yine
   Bolca kitap,
                       bolca zaman,
                                              bolca huzur
Devlet kontrolünde öneriliyor hepsi,
Fakat ne hikmetse
Nefsimin
  parası çok,
                    rüşveti fazla,
                                         caydırıcı ve cezbedici
Beden karşı koyamıyor.
Koyamıyor ve gidiyor mahkemeye,
epey şikayetçi beyin
Hakiminden savcısına kadar,
vicdana güveniyor.
Çünkü o da biliyor
bağımsız tek şeyin vicdan olduğunu...
Vicdan bağımsız,  evet ama
unutmuş zihin, hakimin bağımsızlığını
Şimdi de konuyor suçlu yerine....
Bunca yıl,
                bunca canlı ve
                                        bunca beden
yaşamını hatırlıyor ve ağlıyor.
Değerinin bilinmemesine,
onu çok yanlış anlamalarına ve
konuk olduğu kaç bin insanın hep aynı olduğuna
ağlıyor.

Neyseki halen iyiler var,
beraat ediyor bu sefer.
Bu sefer çekileceğim inzivaya diyor
                                                            ve
alıp başını gidiyor buralardan,
Şimdi onlar düşünsün.
Yankılanıyor bu ses onun içinde
İçinde bir nebze insan aşkı olsa
                         diyor nefsin yandaşları
döner gelir, kurtarırdı bu biçareyi...
Çekildiğinden beri inzivaya beyin,
kaos ortamı oluşmuş insan bedeninde,
faydalanan faydalanmış,
alan almış alacağını
fatura yine gariban beyine patladı!
Kurtarmak insanı yine beyine düştü...

Ne yapsam diyor beyin,
yine kurtaracağım,
yine kovulacağım,
yine çağrılacağım...

Bu sevdanın geleceği bilinmez ama
bu savaş ortamının geleceği....
Bilinir...