Gazinin Feryadi

Biri toprağında yara birinde.
Güvencemiz umudumuz Ankara.
Bırakma hakkımı dipte derinde,
Artık feryadımı, duy be Ankara!

Hainin kurşunu askeri bulur.
Analardır can evinden vurulur.
Çığlıklarım gaf dağına duyulur,
Artık feryadımı, duy be Ankara!

Adımız gazidir soyadım, malul.
Âlemce bellidir, ayandır halim.
Ne olur etmeyin bizlere zulüm,
Artık feryadımı, duy be Ankara!

Sevdalıyken, vatanıma yurduma
Dert katmayın benim bunca derdime.
Çağırsam da, düşen yoktur ardıma,
Artık feryadımı, duy be Ankara!

Şerefim şanımdır, asker ocağı.
Düşünmek mi? İstemezdim bu çağı.
Vatanımsa; şehit gazi otağı
Artık feryadımı, duy be Ankara!

Yurdum için fırsat, vermedim kula.
Vatanını seven çekmez mi çile!
Halkımı yöneten terk etti bile,
Artık feryadımı, duy be Ankara!

Bizler elsiz kolsuz, malul olmuşuz.
Mahkemeyle üç beş kuruş almışız,
Anlaşıldı, çiğnenecek salmışız.
Artık feryadımı, duy be Ankara!

Size söyleyeyim bilinmez acı.
Bir malulün olur, ne kadar gücü?
Görevde sevgili malulken öcü,
Artık feryadımı, duy be Ankara!

Sen ki koltuğunda, yara bilmezsin.
Malul olsan bu kararı almazsın.
Duy sesimi, şefkatiniz solmasın.
Artık feryadımı, duy be Ankara!

Üçer beşer şehit, vermiştir atam.
Olmadım bir hain vatanı satam.
Uzat ki elini, uzanıp tutam;
Artık feryadımı, duy be Ankara!