Geç Zamanlar

Bir damla düştü kirpiğinden
Tenini örseleyerek...usulca
Çığlık çığlığa havalandı duyguları
O an , ölse miydi kalsa mıydı ...karar veremedi .

Bu dünya mıydı istediği...
Yoksa , öteki mi ...bilemedi !
Oysa canı ....biraz
O serin ...bazen ılık ...bazen yakan
Sonsuzluğu içmek istemişti ...!

Çocuk hayalleri vardı , başını döndüren
Gençlik avazları ....çılgın
Sardunyalar açarken kaçmıştı ilk kez...
Sonra bir kez de ...mimozalarda
Ama bir daha asla ...bu kadar sevinememişti ...!

Canı hiç elma şekeri istememişti
Hiç bir oyuncağı ...kırılmamıştı ellerinde
Ve ...asla ağlayan bir bebeği olmamıştı
Üstelik o ...çocukken hiç düşmemişti ...!

Şimdi düşüyordu işte ..yabansı duygularla
Şimdi ağlıyordu ...hiç olmamış bebeği
Ve şimdi kırılıyordu oyuncakları tek tek...
Bunları çocukken yaşamalıydı ya...
Oysa geç zamanlara kalmıştı hepsi...ve sevgisizliği ..!

Zakkum tadı geliyordu yaşamdan
Bir yanık kokusu buram buram...
Kalkıp yerinden usulca kapadı perdeyi
Gecikmiş hiçbir şey istemiyordu canı
Çünkü ...yaz yine gecikmişti ...!

Aynada yüzüne gülümsedi ilk kez...alaycı , kinayeli
Bekle ..dedi şaşkın gözlerine , yağmursu bir sesle ...bekle
Yaz ..nasılsa yine gelecekti .

Elbet yine açacaktı mimozalar ..rengarenk sardunyalar
Ama bu kez doyasıya elma şekeri yiyecekti.

Sonra , eğilip yerden bir bir topladı umutlarını...
Usulca ...kalbine serpiştirdi yeniden
Kötü vurmuştu dallarına , gecikmiş zamanlar...ve
İşte ..bu yüzden çoktandır ...
Tüm umutları yerlerdeydi .

Tekrar gülümsedi , aynadaki aksine
Artık , hiç bir zaman ...ve hiç bir şey için
ASLA...ASLA GECİKMEYECEKTİ ....!!!!