Gece Çökünce Korkuyorum Bayım

Hicran kokuyor bütün sokaklar
Gece lambaları küskün kardeşleri oynuyor siyahla
Göz kırpıyorlar en çok
Neonlara dalıyor gözlerim her biri yıldız
Jelatin giymiş bu kent ıssız



Oyun oynuyoruz bayım farkında mısınız?
Kısa şortlu ve beyaz gömlekli kostümünüzle
Haylaz bir oğlanın tebessümünü asıp dudağınıza
Hırçın ve yabani bir külkedisinin hayallerini linç ediyorsunuz
Ben bir banliyö kızıyım bayım
Yüksek ökçeli düşlerim olmadı hiç
Yalnızlıktan başka bir kralla aldatmadım babamı
Aşka dair geçmişim
Ve hatırladığım tek sevişme
İğfal edilmiş bir ömrün iki sayfalık romanı




Gece çökünce korkuyorum bayım
Arka mahalleler benzemiyor sizin metropolünüze
Opera ya da sinemaya bilet kesmiyor görevliler
Şöminenin önünde ısınmıyor elleriniz
Ve bir kadeh viski ve çikolatayla
Tatlanmıyor damağınız




Gri ölüler çalışıyor gece vardiyasında
Vagonlarca açlık taşıyor şimendifer
Camekanların ardında porselen suratlı kırık bebekler
Kepenkleri bozuk bir yaşamın paslı kilitleri ardında düğümleniyor nefesler




Çocuğum bir kayık salıncak mesafesi kadar
Büyüğüm dokunsanız yıkılacak ülke gibi
Ucuz ve basmakalıp hikâyem
Ezberlerim delik deşik
Sustu dilbaz yanım
Dilsizim




Çifte su tabancası taşıyorsunuz bayım
Biriktirdiğiniz gözyaşlarımla
Ve kaçınılmaz sona tuzak her geri adım
Düello ilanları yapıştırıyorsunuz billboardlara.
Güneş gülüşlü darta
Oklarla çerçeve telaşındasınız
(Resmetmeye ölümün en son halini)
Fakat bu tabloyu siz çoktan çizdiniz ve astınız
Ben sizin eserinizim
Eğilip gözlerime baksanıza bayım
Baksanıza...