Gece Düş/tü-n Çığlığımda-n Gel

I- Gece



Bir yıldızın daha

Saçlarını tutuşturdu

Gece

Siyah entarisini kuşandığında

Patladı krater ağzından susku

Serpildi toprağa

Ölüme yattı cismim

Ruhum firarda

Ki ölmeden yapamazdı

Her defasında.



II- Düş/tü-n



Yokluğunda

Ruhuma vururdu

Topyekün acımasız orduları

En korkunç silahlarıyla



Can boşluğuma yediğim süngüleri saymadım!.



Direndim!

Yüksek kaldırımlardan düşerdi sesim

Sessizliğin koynuna

"Avuçlarım buz kesiği"

Zemheri yerleşmiş dudak ucuma.



III- Çığlığımdan



Sessiz bir çığlık olur bazen

Nefes aldırmaz ruhuna acı

Kulakları sağır edercesine

İner geceden

Prangalar hesapsızca ruhları.



Bin parçaya bölünür de kurtulamazsın!..



Şehrin siyahını kefenleyince güneş

Avuçlarına bırakır yıldızları

Martılar kalkar

Çığlık çığlığa tüm limanlardan

Uyur uyanık adımlarsın yine soğuk sokağı.



IV- Gel



Sabah yeli gibi sokul yanıma

Usulca öp gözlerimden,

Su perileri uyansın mutluluktan

Gözyaşı ırmağımda

Çağla



Yıldızlar gitmeden gel

Güneş gibi sıcak

Çiy gibi sessiz

Gölgesiz.



Kaldır bütün mesafeleri aradan

Çırılçıplak gel

Ihlamur kokularıyla

Sokul canıma



Özledim!



İliş ateş böceklerinin kanatlarına

Şiir ol

Gel!

Otur dudaklarıma

Bin yıl da kalkma.