Gece Ertesi

Tepemizden esip geçen kara bulutlar
Ölümün soğuk nefesini taşıyor kanatlarında
Cellatlar gecede çılgınca dans ederken
Leyli bir zamanda alacak kurbanını yanına...


Hayatın aroması avuçlarımızdan yitip kaçarken
Narkoz yemiş gibi; eşikte sallanır hayaller
Geride çırılçıplak bir ruh utanarak gizlenir...


Yalnızlığın ebesi, sessizce iner yatağından
Geceye soyundurur yorgun bedenleri
Umutsuzluğun zehrini başlar yoğurmaya
İçine sancılı düşüncelerin en kötüsünü eker
Aşk acısı !


Azrail kamçısını sallarken şah damarına
Şiirler ölümsüz kalacak mı? ellerinde...
Bize ölüm bu kadar yakın iken !

14 haziran 2014
Cumartesi / (geceye anlık )