Gece Gezen Ruhlar

Aşk anlamaz gecenin halinden

haydi git yorgunsun

incecik beline dolanan dilime

aldırmadan uyu artık

ne Ferhatız ne Şirin

bildim bu son mevsimimiz

sığ suları ardına koy

derininden bir uyu ruhun huzur bulsun

sahilsiz bu şehirde

bu kadar pislik nereye dökülür

hele hele sahipsiz martıların

yolunu gözleyenler çok olur

bildim balıkçıların halini

neden çıkarlar geceden yola

gece gezen ruhların

tütün ezen kızlar gibidir gözleri

nerede bir tekel memuru görseler

takılır giderler peşlerine

aldırma ben şairim

kelam ararım onların ki köy hali

bir gün devrik cümlelerin

altında kalmaktan kurtulursam

ve sen Ajda belli bir kadehi

bana kaldırmadan kırarsan

bu sefer yemem içindekinin

nar suyu olduğu masalını

mümkünse gözlerini çekmeden

gözlerimden uzaklaş

Kahire’de kaç kahır çeken

çocuk varsa gidenlere

hepsine selam söyle benden

Nil’de yıkamasınlar ruhlarını

malum her aşk sonrası hain olan bedenim

ve inatla bedelini ödeyen ruhum

toprakla da örtseniz fayda vermez üstümü

dağları taşları yıksanız

yine söylerim söyledim söyleyeceğim

vebalini düşünmeyen yazmasın a dostlar

tek bir kelime cennetten çıkartır adamı

o hızla cehenneme sokar

aşk’a talipseniz efendiler

Araf’ta bir başına beklemek yok

sahiplerini unutmuş yalnız gezen ruhlar için

mana aleminde her harf çalı çırpı

her sözcük umursamaz bir yılkı