Gece Gözlü Kadınlar
dün memleketi düşünüyordum
güneş öperken saçlarımı
çağrışım yapıyordu
yanık bir ezgi kara yağız bir ağızdan
kavruk yüzlü kadınlar
duru gülen çocuklar usuma giriyordu
bir peyzaj asılıyordu kirpiğime
gelincik tarlaları uçsuz bucaksız
seriliyordu önüme
memleketim hüzünlü bir kadın gibi
sızlıyordu göğsümde inceden inceye
gece gözlü kadınlar geçiyordu
düşlerimin içinden
kirpiğime dokunmadan
sönük yıldızlar gibi fersiz
dirençsiz bakıyordu gözleri
elleri uzanıyordu eteğime
memleket kokuyordu elleri
toprak kokuyordu tenleri
kadınlar bakmayın diyordum
ne zamandır aklımdasınız
aklımdasınız memleketim gibi
başıma kakar yüreğim zamanlı zamansız
şimdi damlayan kan gibi kalemin ucundasınız
yazsam sizi kırılır mıydınız
sahi yazsam diyordum
kırılgan yanlarınızı
zamanın gergefinde solan yüzünüzü
satır başı yapsam sizi
yazsam silebilir miyim hüznünüzü
dalyana takılan balık için yaşam kaç solukluk
ya gözünün altındaki morluk kaç asırlık ayşe
kaç asırlık suskunluğun
neden işlemediği suçu üstlenir kapılar
salt sen utanıyorsun diye sırrını vermez ele
söyle ayşe
neden içine akar gözyaşların
azgın sulara kapılmış bir yaprak gibi
bu teslimiyet niye
bilesin kadın
kadınlığını bildiğin gibi bilesin
kapı gibi onurlu değildir korkaklar
utanma bundan sakın
etçilse kurt ne yapsın maral
bakmayın uzak olduğuma
bilirim sandığa hapsolan ahları
kaldırsan kapağı
ortalığa saçılır hayaller
sararan danteller gibi heba olmuş dünler
bilirim en saklınızda gizli gömütler
yaşanmamış sevdaları örter
kadınlar
neden lavanta kokar kırık umutlar
kapatın sandıkları
dönün gerçeğinize
sevgi kıtlığında aç çocuklar doğurun
emzirin yazgınızı
ya da kaldırın başınızı
kirpiğin kuytusunda demlenen tuzu silin
ve maviye gülümseyin
kadınlar
perim barışmadı hiç hoyrat ellerle
ayaz şiirler birikir dilime
ne zaman bir kadın ağlasa
dikenin en irisi batar yüreğime
göğsümün santrasında bir kadın kanar
goncalar solmaya açar kimine göre
kadınlar
kopartmayın umutla bağlarınızı
gece gözlü kadınlar
bilirim acıyan yanlarınızı
kadınlar geçiyordu gözümün önünden
kirpiğime dokunmadan
memleketim kadar uzaktılar
duymadılar beni
kadınlar
gece gözlü kadınlar
memleketim gibi sessiz
gerçeğini yaşıyorlar
14 Mayıs 2008
Tebrikler siir cok guzel olmus, kalemin dert gormesin Saygilarimla Nuriye Zeybek👍👍👍
SUYA DÜŞEN KİR (Roman)
Asya, küçük bir Anadolu köyünde dünyaya gelir. Gözlerini açtığında kirlenmemiş doğanın içinde bulur kendisini. Yaşadığı dünyanın yüzü ise daha farklıdır:
Çağa damgasını vuran sevgisizliğin çarpık anatomisi. İnsanın insana uyguladığı barbarlık yumağına saplanan suskun özgürlük çırpınışları. En yakınındakiler tarafından kadın bedeni ve ruhuna uygulanan taciz. Utanmaları gerekenlerin yerine yıllarca en kuytularda saklanmaya, bastırılmaya çalışılan büyük bir suçluluk duygusu ve bu duygu içinde yaşamın her dönemecinde darbe alan bir kadın benliği. Kendi ellerinde canavarlaştırdıkları erkeklerin öteki kadınlara uyguladıkları şiddeti tuhaf bir hazla onaylayan ana kadınlar. İç dünyaya sığmayan cinsellik ve aşk sorgulamaları.
Asya özelinde vurgulanan, kendi ülkesinde â??Almancı,â? Almanya'da ise â??Yabancı,â? sayılarak horlanan milyonlarca yaşam kesiti ve birbirine benzeşmeyen iki kültür arasında sıkışmışlığın sağır kulaklarca duyulmayan çığlıkları.
Artık, doğduğu ülke ve yaşadığı ülkenin ucuz emek edinimi kavgasında ucuz bir yaşam oyununun figüranıdır Asya. (Mart 2010)
"Gece Gözlü Kadınlar" şiirinizden etkilenmemek mümkün değil sevgili Nuriye.
"Suya Düşen Kir" adlı romanınızı okuduğumda müthiş etkilenmiş ve bu romanın okurla buluşmasını çok arzu etmiştim. Dileğimin kabulü beni fazlasıyla mutlu etti. O romanda da gene siyah beyaz kareler konuk olmuştu kadınların gözbebeklerine. Öyle ki roman kahramanı bir kadın olmasına karşın, kadın erkek tüm insanlığın çığlığı gibidi adeta. İlk okurlarından biri olduğum için şanslı olduğumu düşünüyor ve sıradaki romanını sabırsızlıkla bekliyorum. İnanıyorum ki Türk yazın sanatı yeni bir yazarına kavuştu ve bu yazarını bağrına basacaktır.
Güne anlamlı düşen şiirini ve tüm günlere düşen romanını kutluyorum. Sağlık ve mutlulukla...
Hepimiz kapsama alanındayız şiirin..Finalin sessiz çığlıklarıyız mesela.. Duygusuna, estetiğine hayran olmamak mümkün değil.. İçten tebriklerimle Sevgili Nuriye Zeybek.
kadınlar neden lavanta kokar kırık umutlar kapatın sandıkları dönün gerçeğinize sevgi kıtlığında aç çocuklar doğurun emzirin yazgınızı ya da kaldırın başınızı kirpiğin kuytusunda demlenen tuzu silin ve maviye gülümseyin
Efendim harika bir eser gerçekten kadın ve ana ile yazıldığı için beni mütehassı etti aynı zamanda hislerime tercüman olmuşsunu.... benimde ANA ve KADINA olan duygularım ANA isimli şiirimde var....tebrik ederim..Saygı ve sevgilerimle efendim..