Gece Şehrin Kulpunu Çevirdi

//Gece
Şehrin kulpunu çevirdi
Gıcırdayarak açıldı kapı
Bir adım attı içeri
Gözlerinde
Şehrin
Tüm acımasızlığı ...//

Neler mi gördü?

Ellerle kazılmış çukurlar
Kendini unutmak isteyen ayyaşlar
Hayatı yok sayanlar
Aşk cinayetleri
Kara kediler
Yarım bırakılmış romanlar
Tükenmiş kalemler
Sararmış sayfalar
Raflar toz içinde
Bedenleri büyümüş çocuklar
Alınlarda
Çözemediği yazılar
Köprülerin altında
Anılarını toplamaya çalışan
Yaşlı gençler
İnanamıyor
Bütün kirpikler mi ıslak...


Bir elin
Parmakları kadar gösterilebilecek
Mutlu ev
Huzur kaçmasın diye
Onlarda da
Sımsıkı
Kapalı kapılar
Pencereler
Perdeler...


Boğazı düğümlendi
Ben
Sırtına bir yumruk...

Şehir sanık
Gece tanık
Gece ve benden başka kimsede yapmadı tanıklık...

//Çıkış
Tek kapı
Ardına kadar açık bıraktı
Şafağa uzattı ellerini
Çünkü şehir
Sabahları
Biraz daha masum... //